Oké, nou... Weet je wat het stomme is?? Ik ben heel wispelturig. Ik ga van de ene activiteit naar de andere.

Maar als "te" leuke of "te" interessante dingen op mijn pad komen, dan vermijd ik die. Nu heb ik een spelletje dat echt perfect zou zijn om uren mee bezig te zijn.

En toch ga ik ineens weer programmeren.

Nu met programmeren heb ik een physics engine gevonden, hervonden meer, waarmee in javascript spelletjes zou kunnen maken. En die kan ik dan heel handig toevoegen aan mijn website.

Sterker nog, dat heb ik al gedaan. Kijk maar onder portfolio links. De een-na-laatste volgens mij.

Maar.. nu weet ik even niet meer wat.

Ik vind het namelijk eigenlijk niet zo leuk, als gewoon gamen. Ik heb nu een lichte voorkeur voor gamen. Maar programmeren kan mij echt iets brengen.

Als ik daar in investeer dan kan het echt productief zijn. Dat is zogenaamd nog nuttig. En ik wilde eigenlijk iets leven in blazen. Dat leek mij het grootste doel. Dat kan nog wel.

Tja.

Maar ik wissel dus de hele tijd, tussen wat ik leuk vind, en wat ik denk dat het beste is wat ik kan doen.

Ik weet nog wel dat het advies van mentor op Havo was ga doen wat je leuk vindt. Als advies voor opleiding.

Geld dat niet overal? En altijd. Dat het leven te kort is om andere dingen te doen dan wat je het liefste doet.

Dan zou het namelijk beter zijn om te gamen.

Ik weet het eerlijk gezegd niet meer. Ik heb mogelijk de ideale game gevonden. En toch ben ik dan weer iets anders aan het doen.

En dan heb ik iets wat ik hier op mijn website kan uploaden. Ga ik weer gamen. Zo gaat het continue.

Ik denk dat het me ook voor verslaving moet behoeden, stiekem. Welk soort dan ook. Dan iets ook te leuk kan zijn, en dan is het niet "goed" meer.

Mezelf verliezen in een spel... wil ik eigenlijk niet meer.

Dat vind ik een beetje eng.

Dan kunnen tijden echt heel snel gaan.

Ik heb liever een beetje de worsteling van dag tot dag. Iets wat moeilijker is.

Nou ja, maar kijk dus komende tijd maar naar die portfolio link. Hopelijk komt daar wat meer uit dan wat het nu is.

Het waren twee kubusjes die op elkaar vallen, en waarvan één zijwaarts rolt. Die heb ik al twee afbeeldingen gegeven. Dus dat kan al. Een hele simpele bijna paint achtig gemaakte smiley(s).

Hopelijk krijg ik er nog wat meer uit getoverd. Maar dat vallen, en zwaartekracht, en het botsen tegen elkaar en dan het omvallen. Dat is allemaal op natuurkundige wetten gebaseerd die wij hier in ons leven standaard al hebben.

Daar moet alles aan voldoen. In een computer moet je die dingen allemaal simuleren. En godzijdank hoef je dat waarschijnlijk niet helemaal alleen te doen.

Maar elk beetje software wat je moet integreren voordat je zelf kan starten, kan je limiteren. Dus de vraag is of ik nog genoeg vrijheid behoudt om het spelletje te kunnen maken dat ik(!) graag wil maken. En niet iemand anders.

We zullen het zien.